Σύρος: το νησί που πάντα θα επιστρέφεις

Αυτό το άρθρο διαβάζεται καλύτερα όταν ακούς παράλληλα αυτό:

Δεν γνωρίζω αν η φραγκοσυριανή έκανε μάγια, ξέρω όμως ότι το νησί είναι τόσο ερωτεύσιμο που το να μαγευτεί κανείς μαζί του, φαντάζει λογικό. Η Σύρος συνδυάζει επιβλητική αρχιτεκτονική και χρυσές ακτές. Είναι το μεγαλύτερο σε πληθυσμό νησί των Κυκλάδων και κατέχει πλούσια ιστορία. Κομψή, μποέμ και γεμάτη αντιθέσεις, θα δυσκολέψει τους ταξιδιώτες της στον αποχαιρετισμό. Όπως εμάς, που αλλάξαμε δύο φορές τα ακτοπλοϊκά του γυρισμού με την γοητεία της.

Καθώς οι τόποι είναι οι άνθρωποι, σημαντικό μέρος της γοητείας αυτής το αποδίδω στους ανθρώπους της, που την πλημμυρίζουν με αγάπη. Οι ντόπιοι είναι εξαιρετικά φιλόξενοι, αλλά αυτό που σίγουρα δεν μένει απαρατήρητο είναι οι φοιτητές της. Η ζωντάνια τους και η νεανική ατμόσφαιρα που δημιουργούν, είναι ανεπανάληπτη. Δίνουν έναν ανέμελο και παρεΐστικο τόνο στο νησί, και οργανώνουν τα καλύτερα φεστιβάλ, που ταράζουν, όπως λένε, τα αιγαιοπελαγίτικα νερά. Σημείο συνάντησης τους είναι συνήθως το Δημαρχείο της Ερμούπολης, που δεσπόζει στην πλατεία Μιαούλη. Τις βραδινές ώρες τα σκαλάκια αυτά γεμίζουν ζωή, συζητήσεις και χαμόγελα.

Το υπόλοιπο μέρος της γοητείας της, το προσδίδω στα αξιοθέατα και τα αρχοντικά της πόλης, στις τοπικές της λιχουδιές (αχ οι χαλβαδόπιτες και τα λουκούμια της), στα ταβερνάκια της με τα ρεμπέτικα …και φυσικά στο αγαπημένο μου σημείο του νησιού, την Άνω Σύρο.

Σύρα η απάνω χώρα σου

με την ανηφοριά σου,

με τα πολλά σκαλάκια σου

και με το Σαμπαστιά σου

-Μάρκος Βαμβακάρης

Τα στενά πλακόστρωτα δρομάκια της, τα ολόλευκα σπίτια με τα πολύχρωμα παραθυρόφυλλα και η θέα αυτή από ψηλά, θα σε παραΣύρουν στην περιπλάνηση, από την πρώτη κιόλας στιγμή.