Ο Σαίξπηρ στο Παρίσι

Τι και αν σας έλεγα ότι ο Σαίξπηρ ζει ακόμη; Ο «Βάρδος» έχει μετενσαρκωθεί στο εγγλέζικο βιβλιοπωλείο Shakespeare and Company στην καρδιά του Παρισιού, όπου εξυμνείται η λογοτεχνική του δεινότητα και αγκαλιάζονται διαχρονικοί και πολλά υποσχόμενοι συγγραφείς.

Το γουστόζικο βιβλιοπωλείο βρίσκεται κατά μήκος του Σηκουάνα, στο 5^ο διαμέρισμα, λίγες στιγμές μακριά από την Παναγία των Παρισίων και διατηρεί ένα στυλ παιχνιδιάρικο και συνάμα αυθεντικό. Χρονολογείται από το 1919 και από τα χέρια της Sylvia Beach πέρασε στον Αμερικανό George Whitman, ο οποίος συνέχισε να προωθεί στον πυρήνα της Ευρώπης την αγγλική λογοτεχνία κατά βάση. Κτήριο ιστορικό, έχει φιλοξενήσει μεγάλες συγγραφικές προσωπικότητες, μεταξύ άλλων ο Ernst, ο Cortázar και ο Nin.

Η χρυσοπράσινη είσοδος με ξύλινες και γυάλινες λεπτομέρειες προσδίδουν τον απλό και φινετσάτο χαρακτήρα του μαγαζιού που προσκαλεί κάθε περαστικό να το επισκεφτεί. Η χώρα των βιβλίων, όπου μέσα της κατοικούν προσωρινά χιλιάδες πολύχρωμα δετά διαμαντάκια, βρίσκει σε κάθε μελλοντικό αναγνώστη το «ταίρι» του.

Κάθε γωνιά κρύβει μυστικά που τα βιβλία σου ψιθυρίζουν. Οι κεραμιδί διάδρομοι, γεμάτοι υπνωτική βιβλιόσκονη, χωρίζουν τις αναγνωστικές κατηγορίες (τα λογοτεχνικά είδη), ενώ κάποια σημεία είναι σαν σπηλιές, στις οποίες πρέπει να γύρεις για να ανακαλύψεις το περιεχόμενο. Εκεί κρύβονται τα πιο «ακατέργαστα» βιβλία. Υπάρχει μάλιστα μια αφιερωμένη πτέρυγα στον εμπνευστή του ονόματος του βιβλιοπωλείου, του Σαίξπηρ, με όλα τα έργα του. Παντού πολυθρόνες και καρέκλες, για να έχει ο καθένας τον χώρο να γνωρίσει και να «ερωτευτεί» το βιβλίο του, εκπληρώνοντας την ευχή του δημιουργού του.

Το μαγαζί διαθέτει και δεύτερο όροφο, στον οποίον ανεβαίνεις από κάτι κόκκινα σκαλοπάτια. Χώρος σαν ιερό, με ελάχιστες αχτίδες φωτός να ξετρυπώνουν από τα παράθυρα και να προδίδουν τις ήσυχες συζητήσεις των βιβλίων. Αφιερωμένος στην γάτα του βιβλιοπωλείου, την Aggie, γι’ αυτό και τα σκόρπια μαξιλάρια, όπου θα την βρεις και να κουρνιάζει. Εκεί διέμεναν πολλοί συγγραφείς στο παρελθόν και συζητούσαν με τους πελάτες του μαγαζιού. Αργότερα αποτύπωναν τις φιλοσοφημένες συζητήσεις τους στα έργα τους. Απόδειξη αποτελεί η κίτρινη γραφομηχανή πάνω σε ένα μικροσκοπικό γραφείο που περιμένει να αποτυπώσει λέξεις από τους περαστικούς.

Μικρές πινελιές και παράθυρα που σε προσγειώνουν στον συννεφιασμένο καιρό του Παρισιού, σε ωθούν να κάτσεις να διαβάσεις ένα βιβλίο σε μια ήρεμη γωνία. Ένα παλιό πιάνο στη γωνία με την εικόνα του ιδιοκτήτη σε καδράκι και μια πινακίδα που εδραιώνει την κυριαρχία της Aggie στον χώρο των ανθρώπων‧ μετά τις 7 το απόγευμα επιθυμεί ηρεμία και όχι μουσική.

Αξίζει να βρεις το λογοτεχνικό σου «ταίρι», ένα βιβλίο-ενθύμιο και να σου πατήσουν την επίσημη σφραγίδα του βιβλιοπωλείου, ελιτίστικο στοιχείο, μια λεπτομέρεια όμως που σε ενθουσιάζει για το ανάγνωσμά του. Έπειτα, καφεδάκι και εγγλέζικη pie στο συνονόματο café ακριβώς δίπλα, που έχει ένα εγγλέζικο στυλ α λα φρανσέζ.