
Βουδαπέστη: μια βραδιά στον Δούναβη
Γαλαζοπράσινες φλέβες και με τα ρεύματά του, αγγίζει τα σώματα δέκα χωρών, ενώ το βράδυ μεταμορφώνεται σε φωτεινό άγγελο που προσφέρει αχτίδες σε κάθε γωνιά τους. Τον Δούναβη, τον δεύτερο μεγαλύτερο ποταμό στην Ευρώπη, τον αγκαλιάζουν κυρίως η Ρουμανία, η Ουγγαρία, η Σερβία και η Γερμανία, ενώ εγώ είχα την τύχη να τον ερωτευτώ μια δροσερή νύχτα καλοκαιριού στην Βουδαπέστη, την πρωτεύουσα της δεύτερης.
Η διαδρομή του Δούναβη χωρίζει την Βουδαπέστη στις δύο περιοχές που περιγράφει το όνομά της, την Βούδα και την Πέστη, πληροφορία που αγνοούσα μια ζωή. Οι Ούγγροι έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά με το στόλισμα της πόλης, με καθαρά πλακόστρωτα, φώτα σαν να βγήκαν από ταινία του σινεμά και αγάλματα κλασικά και μοντέρνα, δίνοντας μια φρεσκάδα στην γηραιά πόλη της Κεντρικής Ευρώπης.
Όσο καίει ο ήλιος, απολαμβάνεις την περατζάδα, ενώ όταν αρχίζει να ακουμπάει τα νερά, αποπνέει μια ήρεμη δροσιά ο αέρας. Πλησιάζω ένα μικρό πλοιαράκι, σαν τα μπατό-μους των Γάλλων και κατεβαίνω μερικά απότομα σκαλιά. Ποτέ δεν μου άρεσε να κάθομαι, προτιμούσα να πηγαίνω με τον ρυθμό της θάλασσας, ίσως να βρέχομαι και λίγο. Στάθηκα πίσω σχεδόν στην μηχανή του οχήματος και περίμενα λίγα λεπτά.
Ήμουν δίπλα σε κάτι σωσίβια. Παραδίπλα κάτι ταπεινά καΐκια, που και αυτά περίμεναν τους περαστικούς να τους δώσουν ζωή. Σιγά-σιγά αρχίζουν φωτίζονται οι γέφυρες και μετά όλη η υπόλοιπη πόλη.
Η περιπλάνηση ξεκινάει, ανάμεσα στα δύο ξεχωριστά τμήματα της πρωτεύουσας, που τα ενώνουν μεγαλοπρεπείς γέφυρες, διαφορετικής αρχιτεκτονικής η καθεμία.
Χαμηλή η στάθμη του νερού στον ποταμό. Η απόσταση απο τα κτήρια φαντάζει πελώρια. Το παλάτι της Βούδας και αρκετοί ουρανοξύστες φωταγωγούνται, δείχνοντας ακόμα πιο επιβλητικά. Έξαφνα, αισθάνεσαι σαν μυρμήγκι που θαυμάζει το ανθρώπινο μεγαλείο. Σου προκαλείται ένα δέος.
Διασχίζοντας τα νερά, προσπερνάμε κρουαζιερόπλοια με φωτορυθμικά, πελώρια τζάμια, και μέσα χαρούμενοι άνθρωποι που χορεύουν στις μουσικές. Εγώ ταξίδευα με τη συνοδεία ενός αργού βαλς, γεγονός που προσέδιδε μια εσάνς ρομαντική. Το κλίμα το απογείωσε μια όμορφη νύφη με τον εκλεκτό της, που στο τελευταίο κατάστρωμα ενός πλοίου απολάμβαναν τη συντροφιά των καλεσμένων τους με φαγητό και αλκοόλ. Ενώ παραδίπλα, ένα άλλο ποταμόπλοιο γεμάτο με νέους να χορεύουν με νέον φώτα και trap μουσική έκανε δυναμική εμφάνιση. Ένας ποταμός γεμάτος κάθε είδους ζωή.

Σαν μεθυσμένη παρακολουθώ και αναπνέω τον καθαρό αέρα, όσο το πλοιαράκι μου αράζει σταθερά στο ίδιο σημείο από όπου με παρέλαβε. Μια ωρίτσα δρόμος πήγαινε-έλα. Βγαίνεις και περπατάς σαν μεθυσμένος, από τις εικόνες, την γλυκύτητα του ποταμού και την ομορφιά του Δούναβη. Σαν ερωτευμένος νέος που είχε το πρώτο του φιλί, νιώθεις γεμάτος από συναισθήματα, αλλά παράλληλα πεινασμένος. Μια τέτοια βραδιά επιβάλλεται όσο βρίσκεσαι στην Βουδαπέστη! Εκεί όπου τα “αστέρια χορέυουν”.
Αφιερωμένο στην Δήμητρα, που η συντροφιά της θα είναι πάντα συνδεδεμένη με την ομορφιά του Δούναβη!

